On route naar East London....

Het reizen met de bus valt reuze mee. Toen we deze reis boekten, had Corne toch een beetje twijfels ivm het reizen in groep. Niet dat hij niet sociaal is hoor, integendeel, maar als je met een groep reist moet je tòch altijd rekening houden met anderen. En wij zijn ondertussen zo gewend aan rondreizen met z’n 2, dat het ons toch een beetje aanpassen leek. En ja, het is anders. Maar het bevalt ons prima! Als er toch een beslissing genomen moet worden , bijvoorbeeld ivm de planning van de dag, lost Jacob dit prima op door een democratische stemming  toe te passen: en de meerderheid wint! Mooi opgelost vind ik…

Een voordeel aan reizen met een bus: Je hoeft niet zelf te rijden, en je kan gewoon genieten van het landschap. Geen stress door de onbekende omgeving of rare verkeersregels (ps: zei ik al dat ze hier links rijden?), en geen zorgen over  waar we naartoe moeten…

Tijdens het rijden begin ik alvast aan mijn nieuwe verslag van de dag of we maken een praatje met onze medereizigers. Nog een voordeel van een groepsreis: We ontmoeten nieuwe mensen! We trekken nu een goeie week met mekaar op, en leren elkaar steeds beter kennen. De sfeer in de groep zit goed, en er worden nieuwe vriendschappen gesloten. Op onze groeps-WhatsApp worden leuke foto’s gedeeld, en op deze manier genieten we niet alleen van onze eigen belevenissen, maar ook van die van de anderen.

Ook de bus zélf valt reuze mee! Ik had me al lichtelijk ingesteld op een afdankertje van bij ons, maar nee hoor! We hebben een redelijk “luxe” tourbus, die eigenlijk véél te groot is voor ons groepje van 20… Toen we de eerste keer aan boord gingen zaten alle koppeltjes knusjes bij elkaar, maar ondertussen hebben we allemaal onze eigen “duo-zit”! Jacob is duidelijk een ervaren reisleider, want al bij de allereerste rit gaf hij aan dat er geroteerd moest worden mbt de zitplaatsen. Met ander woorden: Niet altijd dezelfde mensen die het voorste plaatsje innemen… Ik kan me voorstellen dat dit de ervaring is die spreekt. Er zullen vast al wel eens discussie’s ontstaan zijn over het “claimen van zitplaatsen”… Maar voorlopig niet bij ons! Als ik aan boord van de bus stap, is het eerste zitje (vooraan achter de chauffeur) eigenlijk elke keer nog vrij! Het is wat vergelijkbaar met “de laatste bitterbal niet willen nemen”! We gunnen het mekaar allemaal om eens een keertje in “pole position” te reizen

Er wordt inderdaad wel eens gewisseld van bank, maar iedereen zoekt automatisch toch weer z’n vertrouwde plekje op, en voorlopig vindt iedereen het prima zo…

We reizen vandaag naar East London, door de “oostkaap provincie”. Het wordt vandaag een ietwat “saaie” dag, want we gaan deze volledig spenderen aan reizen! 730km staat er op het programma, en geen spectaculaire stops in het vooruitzicht. Met andere woorden: kilometers vreten vandaag!

Jacob waarschuwde ons al: Het is niet zo’n spectaculaire rit, maar het is een noodzaak! Want vanaf morgen gaan we aan het “mooie stuk” van Zuid Afrika” beginnen… ????? Euhhmmm, What?!?? En ik vond het nu al zo mooi!!!

We vertrekken vanuit Underberg om 7.30u en we zijn er allemaal klaar voor….iedereen….behalve David! Want hij is de sleutels van de bus kwijt!!! Ok, effe paniek, maar na een kleine zoektocht vinden we zijn sleutels in z’n broekzak….

De eerste 2 uur zijn in elk geval niet saai: wederom schitterend mooie uitzichten (ja, ik weet het, ik herhaal mezelf, maar het is niet anders!), en her en der verspreid, zien we kleurrijke dorpjes die het landschap versieren!.

Ik heb wéér een voordeel ontdekt aan reizen met een reisleider! Jacob is druk in de weer met een reservatie voor ons, om ergens te lunchen. Hij heeft contact opgenomen met het restaurant, en ze hebben alvast de menukaart doorgehaald, zodat wij onze bestelling al kunnen plaatsen. Op deze manier verliezen we straks niet al te veel tijd. We hebben het eergisteren ook ondervonden: In Zuid Afrika kunnen ze niet georganiseerd werken! Als je hier met Bv 8 personen een bestelling plaatst, gaan ze eerst gerecht nr1 afwerken, dan gerecht nr2, enz, enz…. Met als gevolg dat je 40 minuten zit te wachten op een paar sandwiches en enkele salades… Multi-tasken of “mis-en-place” is hier onbekend! Dus: De bestelling is geplaatst, en zo zullen we straks (hopelijk) geen vertraging oplopen.

Wanneer we bij het wegrestaurant aankomen, staat onze tafel gedekt, en krijgen we inderdaad bijna onmiddellijk onze lunch voorgeschoteld. Bijna tegelijkertijd met onze bus is er ook een anders bus met toeristen bij het wegrestaurant aangekomen. Het blijken de Nederlandse collega’s van “Fox” te zijn, een andere reismaatschappij, die ook een rondreis door Zuid Afrika maken. We hebben hen al eens eerder ontmoet toen we in St. Lucia waren, en zij verbleven de afgelopen 2 dagen ook in hetzelfde hotel als wij. Wij volgen dus tot nu toe min of meer dezelfde route… Er heerst een gezonde competitie tussen “Fox” en “Kras” (onze maatschappij), en we proberen hen toch telkens weer een beetje te snel af te zijn. Vanmiddag was het wel effe lachen: Terwijl wij als een zootje ongeregeld klaarstaan om de bus weer in te stappen, horen we ineens de reisleidster van Fox op haar fluitje blazen! Zij reageren hierop door netjes allemaal op de bus te stappen, en wij….. Wij stonden erbij en keken ernaar…… Nee, zo’n militaire precisie is niet aan ons besteed! Wij zijn meer een bont gezelschap dat een beetje rommelig aan boord van de bus stapt, maar we maken wel veel plezier!

Dus we zwaaien de collega’s van Fox uit, en ons bonte gezelschap gaat ook weer aan boord (op een “iets minder gedisciplineerde manier )

We zitten al op de bus, nog te wachten op onze laatste medereizigers, wanneer Corne plots WiFi te pakken heeft!  Yesss!! Ik open snel mijn laptop en probeer ook snel in te loggen……. En daar verschijnt het dan: Het prachtige waaiertje dat internet aangeeft!

In een recordtempo heb ik mijn verslag gekopieerd, opgeslagen, en gepost op onze reislogger! Zo, die staat erop!

WiFi blijkt hier in Zuid Afrika een algemeen probleem en dus een constante ergernis! Zo ook weer bij ons vorige hotel: “Ja hoor”, “er is WiFi in het hotel!”, “zelfs tot op de hotelkamers”…… NIET DUS! Volgens mij kan je hier NAAST de router gaan zitten en geraak je er nog niet op. Het wordt dus nog een uitdaging om alle verslagen en foto’s op schema gepost te krijgen… Gisterenavond was er ook weer geen WiFi, en om 22u werdt zelfs de elektriciteit in het ressort effe uitgeschakeld om stroom te besparen! Only in Afrika……..

Ok, op naar East London dus!

Het blijkt inderdaad een lange rit te zijn, en alhoewel we nog steeds door prachtige natuur rijden, dommelen we toch een voor een effe in. Dat reizen is best vermoeiend hoor! En als ik dan wakker schrik omdat we over een bult rijden, dan voel ik me schuldig wanneer ik om me heen kijk, want er is hier zoveel te zien…. We doen van de hele dag niets, en toch zijn we ’s avonds knock out!

Als we uiteindelijk in East London aankomen zijn we 1,5u vòòr op schema! Zo, das een meevallertje! Ons hotel ligt op de boulevard, en we krijgen een mooie kamer met uitzicht op zee, dus dat zit al goed!

We spreken met enkele van onze medereizigers af, om binnen een uurtje effe een wandeling te gaan maken, zodat we de buurt effe kunnen verkennen.

Toen we kwamen aanrijden waarschuwde Jacob ons al: Niet alleen op stap gaan! Geen geld pinnen bij de bankautomaat naast het hotel, geen dure juwelen dragen, enz, enz…

En inderdaad… er heerst hier een heel vervelend sfeertje… Het is geen Scheveningen in elk geval……

De “boulevard” is een troosteloos voetpad, met nergens een gezellig tentje. “Waar zijn we nu toch terecht gekomen”…? Het weer draagt ook nog eens bij tot de grimmige omgeving, want het is bewolkt en mistig, en het ziet er hier allemaal erg luguber uit…

Jacob heeft gereserveerd in het enige “redelijke” restaurant hier, en dat bevindt zich 10 meter van ons hotel. En dat is maar goed ook! Wat een slechte buurt hier… Ik ga morgen toch eens op zoek naar WiFi om “Kras” eens een mailtje te sturen ivm hun stop hier…. NIET OK!

Langs de boulevard staan een 20-tal auto’s geparkeerd, die, zolang het licht is blijkbaar voor een car-was komen, maar van zodra het donker wordt, staan diezelfde wegens er nog steeds…. En er wordt geen auto meer gewassen! Voor ons is het duidelijk: We zitten midden in het centrum van de prostitutie en drugshandel in East London… En het feit dat de boulevard er zo verloedert uitziet zal waarschijnlijk alles te maken hebben met deze nachtelijke activiteiten… Persoonlijk vind ik het een slechte beslissing van onze reisorganisatie, om op deze plek een stop in te lassen…..

We kleuren het plaatje zelf in, en maken er een gezellig avond van, maar East London is een plaats waar je beter wegblijft als je deze kant opkomt…..