Kaapstad dag 2 & 3

Gisteren hebben we een vrije dag gehad. Dus op eigen tempo opgestaan zonder wake up call, ontbijtje, en even bezinnen over hoe we onze dag gaan inplannen.

De dag ervoor zijn enkele van ze groep naar the “waterfront” geweest, en dit lijkt ons ook wel wat. The Waterfrond, of vrij vertaald: de haven, bestaat uit een “industriële” haven, én uit een toeristisch gedeelte, en ligt op 30min lopen van ons hotel. Dus na het ontbijt besluiten we een wandeling tot bij de haven te maken…

Daar aangekomen is het wel even puzzelen, want The Waterfrond blijkt héél groot! We gaan op ons gevoel af, en slaan rechtsaf bij de Ferrari-dealer… Juist ja, er zitten hier enkele grote automerken bij mekaar zoals Bentley, Ferrari, en Porche… toch eens effe binnengluren!

Het “toeristisch” gedeelte van de haven blijkt een soort van “Fishermans Warf” te zijn, maar dan 10x zo groot! Er is een lange boardwalk langs de waterkant met ontelbare restaurants, en al snel zitten Corne en ik met een lekker kopje koffie aan de kade. Mooi geregeld…

We hebben hier afgesproken met Adri en Carina, 2 van onze reisgenoten, want Jacob heeft vanmiddag voor ons 4 een catamaran-tocht gereserveerd. Aangezien het toch weer zo’n mooie dag gaat worden, willen we deze graag op zee doorbrengen. Jacob had zichzelf niet meegerekend, maar uiteindelijk was er nog een plekje vrij, en kon hij toch mee met ons… Gezellig!

Het werd weer een mooie tocht waarbij we toch nog enkele keren verrast werden door de natuur, want we hebben een zonnevis gezien, en onverwachts ook nog een walvis!!! Ok............... hij was veraf… en wanneer we dichterbij probeerden te komen, liet hij zich niet meer zien…. Maar het is tòch gelukt er een foto van te nemen! Van ver dus hé….

2 uurtjes later waren we weer terug bij de aanlegsteiger, en de rest van de dag hebben we nog wat rondgewandeld… Rond 16.30u besluiten we even te gaan aperitieven met een tapas schotel erbij. Kort samengevat: we hebben geen avondeten meer gegeten! Het was een tapasschotel om U tegen zeggen, en geen van ons allen had nog honger nadat we deze ophadden!

Bij The Waterfrond is ook een heel erg groot winkelcentrum, en nadat we de zonsondergang hebben vastgelegd op foto, besluiten we even wat aan “window shopping” te doen. Maar dat was buiten onze mannen gerekend! Diegenen die denken dat de dames niet uit de winkels te slaan waren, hebben het mis! Zowel Corne als Adri hebben geld opgedaan, en niet enkel aan kleding…. Nee, ze zijn ook allebei nog effe naar de kapper geweest. Nu ja, “effe”, het was een superdeluxe behandeling, compleet met hoofd-en nekmassage!

Uiteindelijk zijn we op het  terras van Ferrymans restaurant / bar terechtgekomen, en hebben we genoten van de live muziek die daar gespeeld werd. Leuke dag!

En dan onze voorlaatste dag! Jaja, je leest het goed!

“Om 6u wake up call, 6.30u ontbijt, 7.30u vertrek” gaf Jacob ons gisterenavond nog even mee…

We kennen dit riedeltje ondertussen maar al te goed. De voorgaande avond geeft Jacob altijd de vertrektijden door aan iedereen, en het moet gezegd: We hebben een heel stipte groep! Geen irritaties doordat we op iemand moeten wachten, niemand die zich overslapen heeft, niets van dat al! Applaus voor onszelf!

Vandaag gaan we het schiereiland van Kaapstad verkennen, helemaal tot de punt, die bekend staat als Kaap Goede Hoop! Hebben we vast allemaal al eens van gehoord…

We rijden langs de kustweg, en passeren bij “Clifton1”, “Clifton2” en, yep: “Clifton3”, 3 baaien die vlak naast mekaar gelegen zijn, en hele uiteenlopende namen hebben gekregen zoals je ziet… Volgende baai: Campsbay, die we nog kennen van 2 dagen geleden toen we naar het strand geweest zijn!

Om 8.30u komen we aan bij “Hout Bay Harbour”. Deze plaats heeft zijn naam te danken aan het feit dat er hier in de regio veel hardhout groeit, en hiermee werden destijds de boten gemaakt.

Wij zijn hier echter voor iets heel anders: We gaan zeeleeuwen spotten! Onze boot, “de nauticat” ligt aan de kade, en ik moet lachen om de grappige woordspeling! We zijn vanochtend vertrokken met een miezerige regen, en het regent nog steeds. Niet dat het écht plenst, maar genoeg om nat van te worden…

We gaan aan boord, en wanneer we uitvaren voel je pas hoe onstuimig de zee is, en het duurt niet lang vooraleer enkele van de opvarende passagiers een licht-groene kleur krijgen. De boot deint op en neer in de golven, en steeds meer mensen begeven zich naar de achterzijde van de boot, waar de zeeziekte iets minder zou moeten opspelen.

Na 20 minuten varen voelen we dat de motor een beetje inhoudt, en we zien in de verte enkele rotsen met wat beweging op. En ja hoor! Een heleboel zeeleeuwen hebben hier hun vaste stekje, op de rotsen… Mooi om te zien!

Omdat het nog steeds erg onstuimig weer is, en niet echt de ideale omstandigheden om aan dek te staan, kies ik ervoor om heel even mijn neus buiten te steken om de dieren te bewonderen, maar verder blijf ik lekker binnen in het overdekte gedeelte. En maar goed ook! Want Monique en Karin, die wél aan dek stonden komen enkele minuten later binnenlopen, en……. Ze hebben een halve zondvloed over zich heen gekregen! Zeiknat en lacherig strompelen ze de kajuit weer in, en vertellen hoe een golf hen heeft verrast! Hahahaha! Tja, de natuur, daar kan je niet van op aan hé!

Ok, iedereen voldoende foto’s?! Dan varen we weer terug naar land. Mooie ervaring om deze dieren in hun natuurlijke habitat te zien! Opnieuw 20min later meren we weer aan bij het haventje, en een beetje later stappen we tevreden weer aan boord van onze bus.

Langs onze route volgen er nog een heleboel mooie baaien, waarvan ik de namen allemaal niet meer weet, maar één naam die ik tòch wilde onthouden is LLUNDUDNO. Hoe moeilijk de spelling ook is, het is NIETS in vergelijking met de uitspraak ervan! Het is niet makkelijk de uitspraak van een woord te beschrijven, maar het komt het dichtst bij iemand die teveel speeksel in zijn mond heeft, dus ik probeer het toch maar even fonetisch te schrijven:  “sjloundoesjlo”…… of zoiets……….

De reden waarom ik het nog even over deze bijzondere plek heb, is omdat het toch wel een uniek plekje is: Van bovenaf zien we een prachtig wit strand liggen, met mooi blauw water. Tegen de bergwand op is een gezellig dorpje ontstaan…….maar, er is maar 1 weg naar beneden…. Er zijn geen parkeerplaatsen bij het strand, en omdat het zo moeilijk te bereiken is, wordt het een beetje als “privestrand” van de dorpsbewoners beschouwd. Ook nog bijzonder aan dit dorpje: om de hoek bij de volgende baai, ligt het enige naaktstrand van Kaapstad! Onverwacht in deze contreien, en dus toch wel een beetje apart.

We rijden over Chapmans Drive, en voor diegene die nog niet zeeziek waren van de boottocht: Chapmans Drive is een ritje met 110 bochten  in! We slingeren van links naar rechts tegen de wand van de berg, en bereiken na 15 minuten de top: Chapmans Peak.

Vanaf hier begint het “beschermde natuurgebied van het schiereiland. De bestaande woningen mochten blijven, maar er mogen geen nieuwe huizen meer bijgebouwd worden om de natuur zo ongerept mogelijk te houden. En ongerept, dat is het. Prachtige vergezichten, mooie natuur, en telkens weer opnieuw de mooiste baaien passeren de revue. We rijden door Scarburrough , bekend van het “Simon & Garfunkel” liedje, en nog enkele andere mooie plaatsjes, tot we uiteindelijk bij onze 2e stop van de dag komen: Simonstad.

Eigenlijk is dit een marine stadje waar de grootste marine vloot van Zuid Afrika ligt, maar wij zijn hier voor een andere bezienswaardigheid. In Simonstown heb je namelijk “Boulder Beach”, en is een heuse Pinguïn kolonie te vinden! Deze kolonie is hier pas ontstaan rond 1980, toen 2 pinguïn-paartjes hier hun thuisbasis hebben gevormd. En aangezien Pinguïns in kolonies leven is niet veel later de hele omgeving hier een pinguïn-paradijs geworden!

Enkele jaren geleden zaten hier nog 25 000 van deze guitige diertjes, maar helaas is het aantal de laatste jaren flink gedaald naar 2000. De natuurbeweging doet er hier alles aan om deze pinguïns hier te helpen overleven maar jammer genoeg staat in de “Circle of life”, de pinguïn niet bovenaan de voedselketen… Roofvogels, bevers en zelfs walvissen stelen de eieren van de PinguÏns en zorgen ervoor dat er steeds minder en minder eieren uitgebroed geraken, dus vandaar de kleinere aantallen overlevende diertjes…. Jammer… We hebben ze dus gezien, deze elegante diertjes die altijd in smoking rondwaggelen, alleen waren ze nogal mak vonden we… Ze lagen wat te zonnen, stonden een beetje in de wind te drogen, en enkele hier en daar trippelde er zo’n grappig beestje rond. Leuk!

Voor de lunch heeft Jacob een restaurant vastgelegd bij de haven, en we genieten dus van ons middagmaal met opnieuw een wondermooi uitzicht ...

Na de lunch vertrekken we opnieuw voor onze laatste stop van de dag. Aan de achterzijde van de tafelberg (vanuit ons standpunt) vindt je “Kirstenbosch”, een prachtige botanische tuin, met de meest uiteenlopende planten, en het unieke van deze tuin is dat àlle planten inheems zijn! We zien de meest prachtige bloemen, indrukwekkende bomen, en unieke struiken, en krijgen tijden onze wandeling af en toe nog een extra woordje uitleg van Jacob. Ok, hij is reisleider…. Maar het blijft me verbazen hoeveel kennis hij van alles heeft. Fijn om er zo iemand bij te hebben, want op deze manier bekijk je de dingen toch weer nét iets anders.

We volgen de paadjes die door de tuinen slingeren, en klimmen langzaam maar zeker omhoog, tot we plots bij een prachtige hangbrug die zich hoog is de bomen bevindt. Waaauw!!! Magnifiek uitzicht! Tijd dus voor een groepsfoto!

En terwijl we stilaan naar de uitgang van deze mooie plek wandelen, kom ik plots tot het besef dat onze reis er bijna op zit…. Morgen is alweer onze laatste dag! Ongelooflijk hoe snel deze 3 weken zijn voorbijgevlogen…

David staat ons weer plichtsgetrouw op te wachten bij de parkeerplaats, en wanneer we allemaal weer aan boord zijn, zet hij zijn laatste ritje van de dag in, richting hotel.

Vandaag was een beetje een vreemde dag wat betreft het weer: Vanochtend regende het, vanmiddag scheen de zon, en nu, naar de avond toe steekt de wind flink op. De temperatuur blijft wel lekker, maar het is toch een wisselvallig dagje geweest. Hopelijk wordt het morgen beter, want op onze laatste dag hebben we nog een mooie uitstap voorzien! We gaan naar Robbeneiland!

Dat wordt dus opnieuw vroeg opstaan, want de ferry vertrekt al om 9u, dus:

“6.30u wake up call, 7u ontbijt, 8u vertrek…”