Thailand: dag 7

Wat is technologie toch een fijn iets hé!? Hoe deden we het vroeger vraag ik me wel eens af... Zit je aan het andere eind van de wereld, je kan gewoon een internet-belletje doen met iemand van het thuisfront! En de kwaliteit van het gesprek is dan ook nog eens alsof je thuis naar de buren belt! Super toch!? Zo ook nu: Ik zit in Koh Tao, onder mijn klamboe, volledig ingesmeerd met Deed +50, met de tsjirpende insecten rondom mij, mijn verslagje te typen. Langs de andere kant kan je ook beweren dat we eigenlijk ons dringend eens wat meer moeten bezig houden met genieten, dan met anderen te laten zien dat we aan het genieten zijn! Eentje om over na te denken.......

Toch vind ik het een fijn gegeven: het internet. En dan voornamelijk deze reislogger, en voor de eventuele niet-volgers: Facebook. Want wat is er nou leuker dan van je vrienden, collega's of familie fijne vakantiefoto's te zien voorbijkomen? Ikzelf geniet dan toch altijd een beetje mee...

Dus hier komt ie, mijn verslag van vandaag:

Vanochtend opgestaan met een prachtige zonsopgang. Kopje koffie op het terras om een beetje wakker te worden, en wachten tot iedereen klaar is om te gaan ontbijten... In ons hotel serveren ze geen ontbijt, dus we trekken de straat in op zoek naar een gezellig tentje... En gevonden: een soort van "Franse Croissanterie" waar men de heerlijkste koffie schonk, vergezeld van een smakelijk croissantje! Voor de jongens zelfs nog een extra omeletje erbij! Goed begonnen is half gewonnen is het gezegde hé! We genieten nog wat van het prachtige uitzicht bij ons hotel, en gaan onze koffers pakken.

Omstreeks 11.30u hebben we een taxi besteld om ons naar de pier te brengen waar we onze boot richting Koh Tao zullen nemen. Want vanaf nu begint er een ander segment van onze vakantie: we gaan "eilandhoppen"! We verblijven telkens 3 dagen op één eiland, en dan gaan we weer naar een volgende! Kwestie van zoveel mogelijk te zien op deze vakantie... De oversteek is een tocht van ongeveer 1,5u varen, met nog effe een tussenstop in Koh Pangan. Terwijl de reizigers van Koh Pangan uitstappen en hun bagage ophalen, is er tijd voor een versnapering: IJSJES!!! Nu hebben ze er hier toch wel een heel aparte manier van ijsjes verkopen: Een ijsventer staat op de kade, en wij enkele meters hoger, aan boord van de boot. Dan is het de bedoeling dat je naar beneden roept wat je wil hebben, er wordt een mandje met je bestelling omhooggehesen, en je stopt je geld gewoon terug in het mandje! Geen vernuftig systeem, maar gewoon boeren logica. Hoe simpel kan het zijn.... Helemaal verfrist zetten we onze tocht verder, en na een tijdje zien we de haven van Koh Tao opdoemen.

Aangemeerd, zoeken we onze bagage, (want die hebben ze gewoon langs de kade afgezet), en vertrekken we richting hotel. Een taxi hebben we niet nodig, want ons logement bevind zich op 300meter van de steiger! Lekker makkelijk! Ik zeg "logement", omdat het niet echt een hotel is: Het is een verzameling van hutjes, allemaal met enkele treetjes omhoog op palen, tussen de bomen, mét een hangmat op het terrasje! Redelijk basic, maar ook wel redelijk netjes. Zodra we ingecheckt zijn, krijgen zowel wij als onze vrienden, een hutje toegewezen en kunnen we ons installeren. "Afspraak aan de bar straks"!

Je kan niet anders dan onder de indruk zijn van heel deze omgeving: De bar van ons hotel ligt OP het strand, de typische "schuine" palmboom, die je wel eens op plaatjes ziet,  staat daar te wuiven in de wind... Effe duikje in zee om de reis van ons af te schudden en een fris drankje aan de bar, meer moet dat niet zijn!

's Avonds, nadat we gedoucht hebben, trekken we het dorpje in, op zoek naar......eten natuurlijk! Eten kan je hier de hele dag door: werkelijk overal waar je kijkt zijn er restaurantjes, kraampjes, winkeltjes met eten, barbeque's op straat, je kan het zo gek niet verzinnen... Het is me een raadsel hoe die Thaise mensen niet allemaal 100 kg wegen! Zal misschien iets te maken hebben met het feit dat het natuurlijk erg gezond eten is.... We vinden uiteindelijk een Thais restaurantje met 6 tafeltjes binnen : NaNa Het zaakje is helemaal volzet, en net op het moment dat we rechtsomkeert willen maken om toch maar iets anders te zoeken, komt er een tafeltje vrij. één van de dingen die je doen beseffen dat je in Thailand zit, is dat iedereen blootvoets in het restaurant zit! Dat zie je bij ons natuurlijk nooit! Ga je ergens een winkel of zaak binnen: ....schoenen (slippers) uit! Wat NaNa betreft: Lekker gegeten, en ongelofelijk maar waar: €16 voor ons vier, mét drankjes!

Na het eten wandelen we terug door de straatjes van het dorpje. Onderweg stoppen we bij een zaakje waar ze boten verhuren. Voor 850 bath kan je op zo'n toeristenboot mee, en varen ze met de groep het hele eiland rond. Nu zijn wij best wel "groepsmensen", en vinden wij het altijd wel leuk om nieuwe mensen te leren kennen, maar vanmiddag kwam Lysette met het idee af om misschien een boot privé te huren, zodat we zelf kunnen bepalen waar, en hoelang we ergens stoppen... Daar waren wij natuurlijk ook wel voor te vinden! Dus: boot gehuurd voor ons 4 voor het luttele bedrag van 3000 bath! (komt neer op een €80) Goedkoper dus dan wanneer je de groepsuitstap boekt! En eigen baas! Vol van onszelf wandelen we terug naar naar onze huisjes, en kloppen onszelf op de borst, zo van "dat hebben we weer eens goed gefixt"! Benieuwd naar morgen, naar wat beloofd een erg leuke dag te worden...

Dus, zoals gezegd, zit ik hier nu op mijn bed, onder de klamboe, volledig ingesmeerd meet Deed +50, én tjirpende insecten rondom mij, mijn verslagje te typen, én te hopen dat ik vannacht tenminste een uurtje ga kunnen slapen... Want eerlijk is eerlijk: ik ben eigenlijk wel een luxe-beestje, en slapen in de bush is volledig buiten mijn comfort zone! Ik pretendeer wel een globetrotter te zijn, maar dan toch liefst in een hotel waar je niet eerst een meter moet opdraaien om warm (lauw) water te kunnen krijgen. En......... God verhoede het, waar je zomaar spontaan een hagedis van 20cm in je kamer vindt !!!!! Want jawel: Lysette en Erwin stuurden ons daarstraks een foto van hun nieuwe huisdier! ...............Ik moet er niet aan denken! Slaapwel Lysette en Erwin! ... Ik trek nog effe de klamboe een beetje strakker......................