Wie het kleine niet eert.....

Wat een schitterend mooie dag hebben we weer gehad! Naar San Francisco normen was het TOP !

Zonnig, helder blauwe hemel, weinig wind, en een fijne 22 graden…. TOP dus!  

We zijn de dag rustig gestart: eerst effe lekker uitgeslapen, en dan……… wat gaan we vandaag eens doen??

We hebben gisteren voor alle veiligheid alle hoogtepunten alvast gedaan, zodat we vandaag een relaxe feestdag konden hebben…

We besluiten dat we de oosterse kant van San Francisco eens gaan onderzoeken. Zoals elke zichzelf respecterende stad heeft ook SF een “Chinatown” en zèlfs een Japanse tuin! Klink mooi! Dat word ém dan….

We nemen de auto, want dit is nèt iets te ver om te voet te ondernemen…

Chinatown is een beetje zoals in elke stad… Heb je er eentje gezien, dan heb  je ze allemaal gezien… Leuk om eens door te lopen en de sfeer op te snuiven, maar that’s it!

Ok, Check! En door, naar de Japanse tuinen! Want ik heb foto’s gezien, en dit lijkt me heel mooi!

Het is ondertussen lunchtijd geworden, en vandaag betekend dit voor ons “hotdog-time”…  Langs de weg waar we geparkeerd staan, staat namelijk een hotdogkraampje waar dè lekkerste geur vandaan komt, dus het water loopt ons al in de mond.

Iets wat je moet weten over Amerika: OVERAL staat een lijn om aan te schuiven! Werkelijk OVERAL! En zo ook bij de hotdogkraam dus… 3 gezinnen voor ons, dus dat zou moeten meevallen ………………………………… …………………………………………………… …………………………………………………………… NIET DUS ! Als het eerst gezin na 6 minuten eindelijk EINDELIJK al hun hotdogs, pretzels drankjes enzovoort hebben, gaan we voor een 2e keer deze molen in! Hoe lang kan het in godsnaam duren om een hotdog te bestellen????? 🤬🤯 Lang dus….. Een hotdog is namleijk niet zomaar een hotdog. Het is een zeer gesofisticeerde samenstelling van de juiste ingrediënten, om tot een ultieme hotdog te komen! Met of zonder uitjes, of liever zuurkool? Mosterd? Bruine of gele?? En ketjup? “o, u mag mijn mosterd apart in een potje erbij geven…”……. “En heeft u nog extra servetjes?” Ow ja, en dan moet er nog betaald worden ook! NOG zo’n langdradige uitdaging! ……

En na 6 minuten denk je: “tja, we staan hier nu toch al 6 minuten te wachten, nou blijven we maar staan….”

Lang verhaal, (iets) korter: We hebben er 18 minuten over gedaan om 2 hotdogs te bestellen……

We wandelen verder richting ingang van de Japanse tuinen… Ik voelde al nattigheid toen we hier kwamen aanrijden want het was enorm druk in deze straat….. En parkeren was ook al een uitdaging!

En ja hoor: Een rij van ongeveer 100 mensen staat aan te schuiven om de Japanse tuinen te bezoeken!!!

Corné en ik bekijken mekaar……, maar na die hotdog-rij van net, is dit de befaamde druppel die onze emmer doet overlopen! Geen Japanse tuinen voor ons! Maar wèl een lekkere hotdog!

We besluiten om terug te rijden richting hotel, en onze auto te gaan droppen. De bedoeling is dat we daarna te voet weer richting Fisherman’s Wharf lopen, want daar zijn vanavond de festiviteiten voor het grote 4th of july feest!

Dus zo gezegd, zo gedaan….

Mooie dag, en opnieuw een mooie wandeling… We krijgen de smaak hier wel te pakken van al het wandelen!

Onze namiddag heeft er als volgt uitgezien: we zijn naar het grasveld gelopen bij de waterkant. We hebben ons in het gras gelegd, met een drankje erbij, en we hebben lekker liggen relaxen, zoals ècht San Franciscaanen (?!??)  dat doen! Want blijkbaar is dat hier ècht een ding hè! Naar een park gaan of een grasveld opzoeken, en daar dan een kleedje spreiden en met je koelboxje de hele middag met vrienden zitten kletsen…. Een beetje zoals wij doen, maar wij doen dat dan in de kroeg! Maar hier niet…. Hier gaat iedereen gewoon naar een park…. Dus wij vandaag ook!

Dus: lekker gerelaxed, effe een hapje gaan eten, nog een beetje rondgewandeld, en daarna terug naar het begin van de boulevard gewandeld, want daar leek het epicentrum van de festiviteiten te zijn…

We hadden al een groot podium zien staan, dus tegen 19u waren we klaar voor het feestje!

Ik overdrijf niet als ik zeg dat de mensenmassa ondertussen was gegroeid tot iets van een 150.000 man! OMG, wat een volk was hier op de been!! Iedereen wilde deze nationale feestdag meevieren!

De eerlijkheid gebiedt mij hierover het volgende te zeggen:

Ja, ik was onder de indruk van de mensenmassa….. maar feesten zoals ze in Nederland doen, dàt kunnen ze nergens!!  Ik daag iedere Amerikaan uit om eens bij ons  te komen kijken met koningsdag! DAT is pas feesten! Ik had eerlijk gezegd meer “verklede” mensen verwacht! Meer “rood-wit-blauw”!? Meer “gekken”?

Als er bij ons zo’n festiviteiten georganiseerd worden, staan er gegarandeerd OVERAL kraampjes om drank te bestellen, eettentjes, kraampjes waar ze hoedjes, sjaaltjes, T-shirts, en gekkigheid verkopen….

Hier niet dus hè! Ik werd al helemaal blij als ik eens iemand zag met een Amerikaanse vlag rond z’n middel gewikkeld! En dan was het waarschijnlijk nog een over-enthousiaste toerist! Raar….. Blijkbaar vieren ze hier toch een beetje anders feest dan dat wij dat doen…

Het grote podium had een SUPER hoofd-act! “The Cheeseballs” bleken, ondanks hun ongelukkig gekozen artiestennaam, een erg professionele coverband, die binnen een mum van tijd de sfeer er goed in had! Het was hun taak om de mensen te entertainen tòt aan het “Moment Suprème”!! Om 21.30 was namelijk de grote vuurwerkshow gepland!!!! 

Nou is er nòg 1 ding dat je moet weten over San Francisco: Mist is een vaak voorkomend fenomeen in de SF Bay Area…. Het ene moment zie je de mooie Golden Gate Bridge in de baai en het volgende moment is ze bijna helemaal verdwenen in de mist!

…………………….

Je hoort mij al komen hè?

……………………..

Yep, op het cruciale moment, om 21.30u gaat met veel bombarie de eerste vuurpijl de lucht in, en…………………..

NIETS!

Ja, de hemel kleurde vaag rood, en we hoorden de knallen, maar vuurwerk……….. Nope…..

Daar stond ik met m’n camera, klaar voor aktie, zoomlens gecheckt, …….. maar nope…. Geen spetterend vuurwerk!

Corné en ik hebben 5 minuten staan speuren naar de hemel, hopend op tòch ìets van een beetje vuurwerk, misschien een pijl die per ongeluk niet hoog genoeg vloog, en daardoor net NIET in de mist terechtkwam, naar ….NIETS!  

Dus na 6 minuten hebben we het opgegeven….

De sfeer zat goed, maar van “spetterend” vuurwerk was geen sprake… Jammer, maar helaas!

Tijd om terug naar ons hotel te keren, want we hebben nog een wandelingetje van 40 minuten voor de boeg!

En dan, terwijl we 3 straten van ons hotel verwijderd zijn, is daar het kadootje van de avond! 

Want in een onbeduidend straatje in SF, wordt om 22u vuurwerk afgestoken door de bewoners van een gezellig buurtje, en mogen we meegenieten van een “mini” vuurwerkshow, met maxi zichtbaarheid…

De moraal van het verhaal? …………… Spreekt voor zich denk ik!