De laatste loodjes....

Zo, m’n “schelpentrauma” is opgeborgen en ben weer klaar voor een nieuwe dag!

Ik neem rustig een kopje koffie terwijl Corne nog ligt te slapen, en werk nog effe verder aan onze reislog.

Ik weet het, het is niet de typische Do’s & Don’t reislogger, maar eerder de een verslagje van de reis, en hoe wij het persoonlijk beleven. Eigenlijk is het een soort modern dagboek waarin jullie allemaal mogen meelezen…

En af en toe, zoals vanmorgen, lees ik zelf ook nog eens een paar stukjes opnieuw. Kwestie van even herinneringen op te halen…

We zijn nu 16 dagen ver in onze rondreis, en we hebben zoveel mogen beleven, dat ik soms toch wel even bewust wil stilstaan bij wat we hier allemaal gezien hebben. Je doet op relatief korte tijd zoveel indrukken op, en je wil ze het liefst allemaal meenemen! Maar we zijn nu op een punt aangekomen, dat we de dingen soms door elkaar halen! Zo van: “Weet je nog toen, in dat hotelletje in Memphis?” “Nee schatje, dat was in Nashville…”. “Oh ja, jij hebt toen nog die lekkere cocktail gedronken!”, “Euh, die cocktail was bij dat barretje in New Orleans lieverd!”

Juist ja, zo van die toestanden… En daar hebben we dus onze reislogger voor hé, zodat we later, als we weer thuis zijn, alles nog eens kunnen herbeleven!

En vandaag gaan we dus weer verhuizen, naar Ford Myers om juist te zijn.

We hebben een motel geboekt op Ford Myers Beach, en dat ligt helemaal aan het uiteinde van het stadje, een goed half uurtje rijden vanuit Sanibel, dus we hebben geen haast vanochtend. 

Rond 10.30 zitten we op Times Square aan het ontbijt! Ik hoor je denken: “Times Square??” Inderdaad, da’s zo’n 2000km hier vandaan…. Maar toch, ze hebben hier hun eigen Times Square! Een gezellig pleintje, met winkeltjes, en restaurantjes! Dus toch…

We zijn in een relax-sfeertje hier. Vakantiegevoel: 10 

Wuivende palmbomen, zonnetje, lekker weertje, vrolijke kleuren overal… Ja, dit is ontspannen.

Van ons ontbijtterras, verhuizen we naar het strand, zo’n 20meter verderop. 

Omdat we wel van plan zijn om hier effe te blijven, huren we 2 ligbedjes, mét parasol. Geen parasol staat gelijk aan een zeurende Inge, dus Corne investeert hier met plezier in… Corne kan namelijk met gemak 5 uur in de blakende zon liggen. Ik daarentegen, smeer me te pletter en verander na 2 uurtjes nog steeds in een kreeft. Ik stond duidelijk in de verkeerde rij toen ze het “bruinings-pigment” uitdeelden!

Onze namiddag ziet er redelijk saai uit om te beschrijven: Beetje insmeren met factor 30, beetje zonnen, beetje afkoelen in zee, ijsje eten, beetje insmeren, beetje zonnen, beetje afkoelen in zee…. Je snapt het plaatje wel denk ik. Corne is af en toe verdwenen, maar ik geef em nog niet direct als vermist op hoor! Tussen het zonnen door, is hij namelijk ook gedreven bezig met zijn foto’s en filmpjes, en daarvoor moet hij soms op verplaatsing hé. Tja, social media never sleeps …

Ik moet toch even ingedommeld zijn, en als ik wakker wordt is Corne inderdaad weer effe verdwenen. Wat ook bijna verdwenen is, zijn mijn slippers! Tijdens mijn middagdutje is het water namelijk opgekomen, en het staat ondertussen enkelhoog onder mijn bedje! Oeps! Geen drama, want onze strandtas is gelukkig waterdicht, dus onze spullen zijn safe! Maar mijn slippers heb ik nét van de verdrinkingsdood kunnen redden! 

Na enkele uurtjes houden we het strand voor bekeken. Ons kleurtje is wat bijgewerkt, en we kunnen inchecken in ons motel vanaf 15u, dus dat gaan we dan ook doen.

We besluiten toch om nog effe het zwembad van ons motel te bekijken. Zo, dat ziet er netjes uit! En verleidelijk ook! Want na al dat zand en zeewater, is een fris schoon zwembad ook wel weer lekker… Dus: effe het meeste zand afspoelen onder de douche, en hoppakee.... het zwembad in! Corne legt zich weer voluit in het zonnetje, ik zoek de schaduw weer op… Maar dàt was van korte duur. Op het moment dat ik me bij het tafeltje met de parasol neerzet, komt er een HORDE kleine vliegjes afgestormd!!! Héél bizar! Ik denk: “waar komen die nu ineens vandaan??” Ik ga terug richting zwembad, en geen vliegje meer te bespeuren…………… Vreemd…….. Ik doe nog een poging: Ik ga naar het parasolletje waar geen enkel vliegje meer is, en na 3 seconden: 100 vliegjes!!!  WTF !?! Is dit Candid Camera of zo?? Ik maak me uit de voeten, en opnieuw komen ze niet achterna! . . . . .  Effe logisch denken . . . . . . . . ? . . . ? . . . EUREKA!!! De rotzakjes houden niet van de zon! Effe mijn onderzoek uitgebreid, en wat blijkt: IN de schaduw BIJ het water komen ze ook niet! Dus: Ze houden niet van zon, én niet van water….WAT DOEN ZE DAN IN FLORIDA??!

Rond 17u hebben we genoeg zon gehad, en besluiten we naar onze kamer te gaan. En hoe klein en schattig onze vorige verblijfplaats was, des te groter is dit “appartement”. Opnieuw een apart keukentje en badkamer, maar het is het slaapgedeelte dat indrukwekkend is: een ruimte van wel 5m bij 7m, waarin 2 kingsize bedden staan, een tafeltje met 4 stoelen, én 2 fauteuils met bijzettafel! En dan kan je nòg rond de bedden dansen hé! Reuzegroot! En ideaal voor mijn volgende plan: alles uitpakken en de koffers herindelen! 

Yep! Het is weer zover! Aangezien we nog maar 3 dagen te gaan hebben, kan ik een beetje inschatten welke spullen we nog nodig gaan hebben tijdens deze vakantie. De truien, en lange broeken verdwijnen voorlopig in 1 koffer, tesamen met het wasgoed (wel netjes gescheiden natuurlijk!) En alles wat ik denk niet meer te gaan dragen, waaronder die naaldhakken die ik heb meegebracht om “je weet maar nooit” aan te doen, gaat in diezelfde koffer. Wat er dan overblijft wordt netjes verdeeld in een “His” en “Her” kant in de 2e koffer. Op deze manier kan dadelijk de “hebben we niet meer nodig koffer” in de auto blijven, terwijl de andere mee naar de kamer gaat. Minder verhuis dus… 

Je zou dus kunnen zeggen dat we klaar zijn voor de laatste dagen, en in dit geval is het spreekwoord onjuist:

“De laatste loodjes wegen helemaal niet zwaar! Integendeel, ze passen in 1 koffer!”