"Life is like a box of chocolates, you never know what you're gonne get..."

Vandaag gaan we de staatsgrens over!

Van Florida naar Georgia!

Van tijdsverschil hebben we voorlopig geen last, aangezien we gewoon recht omhoog naar het noorden rijden.

Savannah stond hoog op mijn lijstje, dus de verwachtingen waren hoog gespannen… En ze zijn ingelost!

Ik hou van geschiedenis. Het rijke verleden van deze streek, de mooie Victoriaanse huizen, en het gevoel van “de tijd is stil blijven staan”.  En van dat alles is in Savannah genoeg te vinden!

en we starten onze ontdekkingstocht …… op een kerkhof! 

Ik had thuis al effe research gedaan, en het Bonaventure Cemetery kwam telkens heel positief terug in forums en reacties van mensen. Dus wij daarheen. 

Nu voelt het een beetje als voyeurisme, wanneer je met een fototoestel over een kerkhof loopt, maar hier is het de normaalste zaak van de wereld. De kerkhoven zijn gewoon een toeristische trekpleister, zoals in andere streken de wijngaarden of de parken.  Er worden hier zelfs horror-avondwandelingen georganiseerd, want …. Savannah heeft de twijfelachtige eer om bestempeld te zijn als de plek waar de meeste geesten rondhangen! De meeste ter wereld hé!!!

Eentje om effe NIET bij stil te staan….

De ochtend is een mooie tijd om zo’n kerkhof te bezoeken. En zeker als het, zoals bij ons, ’s nachts wat kouder is geweest, en dan ’s ochtends de zon schijnt. Dan krijg je zo’n mysterieuze mist bij het ontwaken van de dag. 

Voeg daar de befaamde bomen van Savannah aan toe, en je hebt een uniek plaatje. Ze lijken op een treurwilg, maar dan weer nét niet… Heel apart. 

En nieuwsgierig als ik ben, toch maar effe gaan Googelen: Het blijkt te gaan om een doodgewone eik………… en de “special effects” worden veroorzaakt door het “Spanish Moss”. Dit is blijkbaar een soort plant die zich hecht aan bepaalde bomen. Waar de benaming vandaan komt weet niemand, want ten eerste heeft het in de verste verte niets te maken met mos, en ten tweede is het zelfs niet van Spanje afkomstig… Who cares... ’tis ongelooflijk mooi! (Zie foto’s!)

Deze speciale sfeer, in combinatie met de oude majestueuze graven, maken van dit kerkhof een heel speciale plek. Zeker de moeite om te bezoeken!

Een kort ritje later komen we in het centrum van Savannah aan. Ik had overal gelezen dat parkeren een heeeeel groot probleem was in Savannah, maar bij de eerste parking waar we ons aanmeldden, hadden we een plekje. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat dit dankzij de volhardendheid van Corne was, want in eerst instantie was de parking volzet. Corne had echter een plannetje: Gewoon voor de slagboom blijven staan tot er iemand wegrijdt, en huppakee: 4 seconden later reden we de parking op, op zoek naar dat ene plekje dat net vrijgekomen was!

Normaal opteren wij tegenwoordig voor het zelfstandig ontdekken van een stad. Dwz: we nemen de metro! Makkelijk, efficiënt, en snel. Alleen, in het Historic District van Savannah rijden geen metro’s! En aangezien het voor ons beiden volledig onbekend terrein is, besluiten we mee te reizen met de toeristen. We gaan met de Hop-on, Hop-off bus! Dus: 2 kaartjes gekocht van 28 dollar per stuk, en de bus op-gehopt! Even de boel verkennen!

We hebben uiteindelijk de volle 32 minuten op die bus gezeten, waarvan de eerste 20min in een file langs de kade… (er was blijkbaar een ongeval gebeurd) 

Bij de 2e stopplaats besluiten we “af te hoppen”, en een stukje te gaan lopen, tot aan de volgende halte, zodat we wat mooie foto’s kunnen maken. En uiteindelijk hebben we dus de rest van het traject te voet gedaan…… Want zo groot blijkt het Historic District van Savannah niet te zijn. 

Savannah heeft de feel van een gezellig dorpje. Met z’n 21 pleinen her en der verspreid in het Historic District, is het de groenste stad die ik ooit gezien heb! Overal weer de indrukwekkende bomen met het “Spanish Moss”. 

Het meest gekende plein is Chippewa Square. Het zal je misschien niet onmiddellijk bekend in de oren klinken, maar als ik zeg: “Run Forest! Run!” …. waaraan denk je dan?? 

Juist ja, Forest Gump! Op Chippewa Square deed Tom Hanks zijn onvergetelijke “chocolaatjes-scene” 

Ik dus op zoek naar die wereldberoemde bank! Heel het parkje afgelopen….. Geen bank!… ????? Is ze gestolen?…. Nee hoor! Ze staat nu bij het “visitor center” in het museum! Pfff… 

Effe uitrusten op een minder beroemde bank dan maar…..

En weer door: Langs de oever van de rivier bevindt zich River Street. Een gezellig stukje waar zich de meeste restaurants en winkeltjes bevinden. Deze zitten zich in de gerestaureerde pakhuizen van vroeger, en zo hebben ze hier optimaal gebruik gemaakt van de katoen-geschiedenis van deze streek. 

Ook nog langs de oever van de rivier: Een heuse “Mississippi boot”!!! Nou ja, Corne noemt ze altijd zo, en ik weet niet of dit type boten allemaal onder de noemer “Mississipi boot” vallen, maar ik bedoel dus: zo eentje met een water-rad achteraan hé… 

Prachtig kunstwerkje!

Enthousiast gaat Corne kaartjes kopen voor een tocht van 1,5u… Lunch inbegrepen.

En terwijl we van het lekkere buffet genieten, zet de boot zich in beweging. Snel ons eten binnengewerkt, want uiteraard willen we zoveel mogelijk genieten van het varen. Dus, wij naar buiten. Corne is blij als een kind, want een vaartocht met een Mississippi-boot stond nog op z’n lijstje! Check!

En met onze camera in de aanslag, beginnen we aan het ontdekken van deze mooie, authentieke boot. Het plezier kan niet op! Totdat……… we de achterzijde van de boot bereiken……………………….. 

“It’s a fake!!!” Niks Mississippi-boot! Niks authentiek! Het rad staat stiller dan stil! Daar waar wij een woeste watermassa verwachtten, glijdt de rivier strak onder ons weg….. We slikken onze teleurstelling weg, en genieten dan maar van een “met motor-aangedreven-boottocht”, die er niet minder mooi om is hoor!

Terug aan wal nemen we het stadsplan er nog eens bij… 

We overlopen onze dag, en blikken tevreden terug.

“Alles gezien?” “Yep!” 

Richting parking dan maar. 

En daar wacht ons dé verrassing van de dag: $6 ?! … Voor bijna een hele dag parkeren?! Nice! :-)

Yep: “Life is like a box of chocolates, you never know what you’re gonna get”!